هوش مصنوعی: یک نفر از امام جعفر صادق، که رهبر و دانشمند واقعی دین است، سوالی پرسید.

هوش مصنوعی: توضیحاتی درباره بهشت و ویژگی‌های خوب آن، بخشی از بیان نعمت‌های آن است.

هوش مصنوعی: برای اینکه در دل انسان شور و شوق پیدا شود، باید دل‌های غمگین نیز خوشی و شادی را تجربه کنند.

هوش مصنوعی: مرگ برای او به مانند گل و گیاه خوشبویی خواهد بود و تمام سختی‌های زندگی برایش راحت و آسان خواهد شد.

هوش مصنوعی: دل به تدریج با آن عزت و شکوه آشنا می‌شود و آرام آرام به سمت خواسته‌های خود متمایل می‌شود.

هوش مصنوعی: تا وقتی که تمایلش به اوج اشتیاق نرسد، به جایی نمی‌رسد که از دوری او گریه کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در تمام طول روز و شب به دنبال دانایی و آگاهی است، مانند کودکی که به شیر مادرش وابسته است، باید عشق و اشتیاقی عمیق به یادگیری داشته باشد.

هوش مصنوعی: مرگ، دروازه‌ای برای ورود به جاودانگی و سرزمینی پر از آرامش و صفاست.

هوش مصنوعی: آن بزرگوار فرمودند که توضیح آن نعمت، نه کار زبان است و نه قلم.

هوش مصنوعی: این بیتی به این معناست که توصیف و وصف آن چیز خاص، با این قلم و این بیان ممکن نیست. به عبارت دیگر، به دلیل عظمت و زیبایی آن موضوع، نمی‌توان به راحتی آن را با کلمات و بیان‌های موجود به درستی منتقل کرد.

هوش مصنوعی: حضور و زیبایی او را نمی‌توان با این زبان خاکی توصیف کرد، چرا که این زیبایی و جذابیت فراتر از کلمات عادی است و شایسته نغمه‌ای دلنشین و طلایی است.

هوش مصنوعی: من خود را توانستم بسازم، اگرچه حقیقت را می‌گویم، اما گوش شنوایی که لیاقت دریافت نعمت را داشته باشد، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اما ای دانا، به دقت گوش بده و توضیحاتی درباره آن منبع شیرین و خوشمزه که مانند عسل و قند است، بشنو.

هوش مصنوعی: از آن باغ زیبا، یکی دختر خوشگل اگر غبار زلفش را بگستراند.

هوش مصنوعی: یک ذره از آن غبار خوشبو و معطر باد، بر این دیوار نیلی رنگ پاشیده است.

هوش مصنوعی: در صبحگاه، شاید یک قطره خون از چهره‌ی او بچکد و در دریا و برف، اثر او را نمایان کند.

هوش مصنوعی: با چرخش زمان، جو خاصی ایجاد می‌شود و فضایی خوشبو و دلنشین پدید می‌آید.

هوش مصنوعی: آهوان به خاطر زیبایی و جذابیت گل‌ها در چمن احساس شرمندگی می‌کنند و به همین دلیل پاهایشان را به گل‌ها می‌زنند.

هوش مصنوعی: در باغ، گل‌ها و گیاهان زیبا مانند سنبل و نسرین در حال رقصیدن در باد هستند و بوی خوش عطر گاو و عنبر در هوا پراکنده شده است. در این فضا، رودخانه‌ای که عطر دل‌انگیز عنبر را با خود می‌آورد، جریان دارد.

هوش مصنوعی: عطار با بی‌اعتباری و بی‌ارزش دانستن عود و فرزین، آن‌ها را از دکان بیرون انداخت.

هوش مصنوعی: مردم عالم در حالت مستی و غفلت به سر می‌برند و از حال خود بی‌خبر هستند، به طوری که همچون موجودات دیوانه بر زمین می‌افتند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از گذشته و از بزرگترها به دنیا آمده، در هر حال و سرانجام زندگی، همچنان ارتباطی با گذشته دارد.

هوش مصنوعی: از آرزوهای خود، چه زیبا و چه زشت، باید از کسانی که در بهشت به مقام بالاتری دست یافته‌اند، چیزهایی را بیاموزد.

هوش مصنوعی: هرگز از ملک و مملکت او چیزی کم نمی‌شود و از دریاهایش نیز قطره‌ای نخواهد کاست.