هوش مصنوعی: شعیب، که به عنوان یک پادشاه درخشان شناخته می‌شود، به شدت گریه کرد، به خاطر روزهای روشن و شب‌های تاریک.

هوش مصنوعی: چشمان هر دو نفر بسته و نابینا بود، اما در این میان، نگاه سلطانی روشنایی و وفاداری را به او بخشید.

هوش مصنوعی: کسی که از ابتدا او را دیده، بینا بود، اما وقتی به او توجه نکرد و غافل شد، چشمانش دوباره باز شد و بینایی‌اش را به دست آورد.

هوش مصنوعی: چشم او را به عبرت نگاه کن و ببین که باید نگاهت را باز کنی و عبرت بگیری.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در این مکان، بدون توقف در طول روز و شب، به اندازه کافی گریسته‌اند و از نظرها ناپدید شده‌اند.

هوش مصنوعی: چشمان پاک او دوباره نابینا شدند و در عوض، چشم دیگری به او داده شد که نیکو و زیبا بود.

هوش مصنوعی: باران، با صدای بلند و زار زار، در شهر و دشت و کوه‌ها به تمام دنیا می‌بارید.

هوش مصنوعی: روز و شب گریه کرد تا دوباره کور شد و نورش در چشمش باقی نماند.

هوش مصنوعی: چشم او بسته شد و اشک‌هایش هرگز کم نشد، حتی یک لحظه بدون درد و غم نگذشت.

هوش مصنوعی: شب‌ها به شدت گریه می‌کنم و در طول روزها با ناله و افسوس می‌گذارنم.

هوش مصنوعی: او به حدی اشک ریخت که پرندگان و جانوران به خاطر صدای گریه‌اش به صدا درآمدند.

هوش مصنوعی: شبی از عالم غیب صدایی به او رسید و به او گفت: تا کی هنوز گریه می‌کنی، ای شعیب؟

هوش مصنوعی: گریه و اندوه تو باعث می‌شود که دیگران نیز اشک بریزند، و درد دل تو روحم را می‌سوزاند و به جسمم آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: تو مانند جان هستی و جسم تو مانند رعیتی است که تحت فرمان توست، همچنین تو معنای این خلایق هستی و نام تو بر آن‌ها نهاده شده است.

هوش مصنوعی: زیبایی کلمات به خودی خود دلنشین است و نام زیبا هم به دلنشینی آن می‌افزاید.

هوش مصنوعی: هرگاه کسی محبوب و مورد علاقه باشد، نام او در هر مکانی زیبا و دلنشین جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی به خاطر موضوعی خاص اشک می‌ریزد، ای شعیب، اما تو برای چه چیزی گریه می‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر به خاطر ترس از جهنم است و آن آتش سوزان، ما در دوزخ به تو وابسته‌ایم.

هوش مصنوعی: آتش جهنم برای تو ممنوع است، همان‌طور که به کفار، بهشت حرام است.

هوش مصنوعی: اگر این گریه‌ات به خاطر بهشت و شوق وصال حوریان زیبا باشد، پس چرا این قدر ناراحت هستی؟

هوش مصنوعی: برای تو بهشتی فراهم کرده‌ایم و حوریان را با زیبایی و زینت آرایش داده‌ایم.

هوش مصنوعی: حوریان به خاطر تو در تمام روز و شب منتظرت هستند و دل‌ها در شادی و خوشحالی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: باغ بهشت به خاطر جدایی‌ات تحت‌تاثیر زیبایی زلف حورهای بهشتی قرار گرفته و آشفته شده است.

هوش مصنوعی: برای تو قصرهایی زیبا ساخته‌ایم و تخت‌های شکوهمند را در آن‌ها قرار داده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما خانه‌ها را بر روی فرش‌ها قرار داده‌ایم و فرش‌ها را بر روی تخت‌ها گسترده‌ایم.

هوش مصنوعی: این بهشت و نعمت‌های آن و تو ای شعیب، هر زمانی که بخواهی می‌توانی بروی و از آن‌ها لذت ببری، بدون هیچ مانع و تردیدی.

هوش مصنوعی: شعیب وقتی این خبر را از عالم غیب شنید، با دل پر از دردش آهی عمیق کشید.

هوش مصنوعی: ای خدا، آرامش جان سرگشته‌ام را به من عطا کن، که برایم هیچ اهمیتی ندارد دوزخ چیست و بهشت کجا است.

هوش مصنوعی: دل من کجا بتواند به فکر دیگران باشد یا از غم یکی، قلبش را خوشحال کند.

هوش مصنوعی: دوزخ چیست که من از آن بترسم؟ تا چه حد باید به عذاب آن فکر کنم که باعث شود از خوف آن بگریم؟

هوش مصنوعی: من خود سال‌هاست که در آتش هستم و در همین آتش به رشد و بالندگی پرداخته‌ام.

هوش مصنوعی: آتش و شعله‌ای که از دوزخ سقر باقی مانده، چنان قدرتمند است که حتی هفت دوزخ دیگر در برابر آن، مانند آب فرات به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: آتش‌سوزی که از آن شعله‌ای بلند شد، مانند دوزخی است که از طوفان دریا تنها یک حباب برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: آتشی که باعث دوری از جهنم می‌شود، به خاطر سوزش یک جرقه‌اش، می‌تواند به دنیا آسیب برساند.

هوش مصنوعی: عذاب و سختی جدایی و دوری، دل را می‌سوزاند و شوق وصال، آتش دل را شعله‌ور می‌کند.

هوش مصنوعی: آتش حسرت از مجالس دل‌انگیز و همچنین آتش تنهایی از وصال محبوب.

هوش مصنوعی: من که مدت زیادی است در این آتش زندگی می‌کنم و خوشحال هستم، دیگر چگونه می‌توانم از دوزخ روی برگردانم؟

هوش مصنوعی: شاه اولیا گفت: روح من فدای تو باد، در دعا می‌گوید: ای سید من، ای خدا.