هوش مصنوعی: به او گفتم از دعای شبانه‌ام دوری کن، او گفت برو و نشان‌دهنده پرهیزکاری‌ات در جایی دیگر باش.

هوش مصنوعی: گفتم که برای رسیدن به عشق تو قدم بردارم، او گفت بگذار، اما قدم خودت را کنار بگذار.

هوش مصنوعی: گفتم که به چهره زیبای تو نگاه می‌کنم، اما گفتی که بهتر است از هر دو جهان بی‌توجه باشی و به آن‌ها اهمیت ندهی.

هوش مصنوعی: وقتی گفتم دلم تنگ است، پاسخ شنیدم که به راهی که ما را به هم می‌رساند توجه کن. گفتم سرم در این حال خراب است، گفت نگاهی به نازک‌بافی و زیبایی بینداز.

هوش مصنوعی: گفتم چه کار کنم که به خیابان تو برسم. او گفت: برو و خانه‌ات را جابه‌جا کن.

هوش مصنوعی: گفتم باید از غصه ناله کنم، اما او گفت بهتر است از این کار دوری کنی. گفتم می‌خواهم از ظلم شکایت کنم، ولی او گفت احتیاط کن.

هوش مصنوعی: گفتم که «صفایی» آرزو دارد به وصالت برسد، او در پاسخ گفت: این آرزو را از سر خود دور کن، چون خام و ناپخته است.