هوش مصنوعی: ای کسی که با ظلم و ستم بر ما رفتار می‌کنی، از کشتن ما نگران نباش، چون ما از خون خود گذشتیم و نیازی به فکر کردن درباره آینده نداریم.

هوش مصنوعی: مردگان در آرامش و آرامش در خاک خوابیده‌اند، بگذارید در خواب شیرینشان بمانند و از آن زیبایی که دارند صحبت نکنید.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی از عشق برای عاشقان باقی نمانده است، نه جان، نه سر، نه دین و نه دل. رحم کن و ارزش یک بوسه را بیشتر از این نبر.

هوش مصنوعی: غم و اندوهی که در دل من وجود دارد، باعث می‌شود که دیگران ناله نکنند و دل‌هایشان را افسرده نسازند. من تنها کسی هستم که از این درد رنج می‌برم و نمی‌خواهم بقیه نیز مانند من دچار غم و اندوه شوند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهند در ازای دو تن از زیبایی‌هایت، غم خود را به تو بدهند، حواست را جمع کن که این معامله را نکن.

هوش مصنوعی: ای چشم گریان، مردم مرا به عنوان پیشوای یک سرزمین می‌شناسند، اما هیچ‌کس از عشق من باخبر نیست. مرا رسوا نکن.

هوش مصنوعی: ای قاضی، من به تو اموال یتیمان و رشوه‌ها را بخشیدم، اما اکنون فقط یک جرعه شراب با من مانده است. در این شلوغی ناله نزن و حاشیه نرو.

هوش مصنوعی: در دریای عشق، سختی‌ها و دردهای زیادی وجود دارد. ای ناخدا، کشتی‌ات را به سفر ببر، اما از فکر کردن به تلاطم و مشکلات این دریا خودداری کن.