هوش مصنوعی: نگرانی من این است که مبادا قبل از رسیدن به زمان مناسب، محصول نرسیده و ناپایدار به دستم برسد یا آنکه فرصت مناسبی برای بهره‌برداری از میوه‌هایم نداشته باشم.

هوش مصنوعی: راهبی که از رفتن به میخانه پرهیز می‌کند، شب‌ها به طور پنهانی به آنجا می‌آید و با چهره‌ای ساده و بی‌آلایش در میخانه حاضر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر اشکی از چشمانم نمی‌ریزد، به خاطر این است که از این می‌ترسم که درد و غم او با اشک‌های من بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: آسمان، که دل ما را هدف قرار داده، هر تیر که به سوی ما می‌زند، درست به هدف می‌خورد.

هوش مصنوعی: هر شب معشوق زیبا و فریبنده‌ای می‌گوید که به نزد تو می‌آیم، اما وقتی زمان اذان فرا می‌رسد، بازمی‌گردد.

هوش مصنوعی: آن پیرمرد که در پوشش خود جدیت دارد و ظاهری مذهبی دارد، بارها از میکده طرد شده، اما باز هم به همان جا می‌آید.

هوش مصنوعی: از عابدی که در پی دزدیدن غم بودم، درخواست کردم. او گفت: به پیش ساقی برو، زیرا این کار از آن سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: گاهی ای جان، مرا نوازش کن، زیرا می‌ترسم که در زمان حسی غیر از محبت، روزی به فریاد بیفتم.