هوش مصنوعی: ای کاش که شب فرا نرسیده بود و همه از هم دور نشده بودیم. خوشا به حال کسی که در شب، همدم و همراهی دارد که خداوند باشد.

هوش مصنوعی: همه در خواب و خاموشی فرو رفته‌اند و مانند اجسام بی‌جان به یک سمت افتاده‌اند. ای شاه جهان، بیدار باش که تو مونس و همراه ما هستی.

هوش مصنوعی: بیدار باشید که شب، حکمران عالم، مهمانی برپا کرده است. او تا سحر شما را صدا می‌زند و به می‌نوشی دعوت می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در خواب بود، به سرعت بیدار می‌شود و به شوق و زیبایی مانند گلستان که از نسیم صبح بهره‌مند شده و مانند بچه‌ای که از لطافت صبح خوشحال است، به هیجان می‌آید.

هوش مصنوعی: در شب بدون خواب، اشک‌هایم پر از درد بود و تو، ای مصطفی، به من گفتی که در این وضعیت، به رضا نیاز دارم و ضعیف شده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر ایستادن شب در کنار رسول، اعضای قبا از شدت عشق و ارادت به او، لباس‌های خود را چاک کردند و دچار عشق و هیجانی عظیم شدند.

هوش مصنوعی: آن نی می‌گوید که گذشته و آینده گناهانت بخشیده شده است و این احساس شور و عشق است که ناشی از ترس یا امید نیست.

هوش مصنوعی: باد نمایانگر روح است که بدن خاکی ما را به حرکت در می‌آورد. وقتی باد از ما جدا می‌شود، جسم ما به زمین سقوط می‌کند و شب را فرا می‌گیرد.

هوش مصنوعی: این باد از خاک من به شب هم نزدیک نمی‌شود. این باد فقط عشق‌هایش را به خاک من می‌آورد.

هوش مصنوعی: عشق واقعی ناپایدار و بی‌ثبات است، چرا که در وفای خود شک دارد. این عشق به دل کسی که وفادار نیست، تمام نشانه‌های وفا را نیز از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: هرگاه صفت خواهش و طلب در انسان بیفتد، باعث می‌شود که او به خودپسندی دچار شود. این حالت عشق را به دنبال دارد و در پی آن، انسان به دنبال جاودانگی و بقای خود می‌گردد.

هوش مصنوعی: عشق در عالم هستی و دو جهان جایگاه خاصی دارد و نمی‌توان به راحتی توضیح داد، چون هر بار که به آن اشاره می‌شود، زیبایی و مِهری ویژه‌ای در آن نهفته است.

هوش مصنوعی: انسان همواره در جستجوی کمال و هنری است و عشق، او را به شور و شوقی می‌کشاند که به او احساسات متناقض و پرچالشی می‌دهد.

هوش مصنوعی: دل مانند سنگ است، اما عشق می‌تواند آن را به گوهر تبدیل کند و از هر نوع کدورت و کمبود رها کند.

هوش مصنوعی: حرص و طمع می‌کند که مانند شاهان، بخشش را به دست آورد؛ و لولیان (مردان آزاد و خوش‌رفتار) هم وقتی او را می‌بینند، می‌خواهند همراهش شوند و به سفر بروند.

هوش مصنوعی: در این شهر افرادی وجود دارند که قلب‌ها را می‌دزدند. اگر به رفتار این مردم نگاه کنی، باید از آن‌ها دوری کنی.

هوش مصنوعی: چشمان مست او وقتی که به سوی تو می‌آید، قصد شکار دل تو را دارد. اما تو باید دل خود را حفظ کنی، زیرا هیچ‌گونه تدبیری برای در امان ماندن از این وضعیت به کار نمی‌آید.

هوش مصنوعی: عاشقان و دوست‌داران تو در سایه‌ی پنهان غیب قرار دارند. اگر تو به آن‌ها توجه نکنی، از درد و رنج آن‌ها خبری نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: آب زلال و گوارا چطور می‌تواند از حسرت‌های تشنه‌ کامان آگاه باشد؟ و جوانان خوش‌رو چه خبر از تلخی و شور دارند؟

هوش مصنوعی: وقتی تو در کنار من هستی، هیچ نگرانی در زندگی‌ام وجود ندارد و وقتی که تو در ذهنم هستی، هیچ فکری نمی‌توانم بکنم.

هوش مصنوعی: اگر آن ماه زیبا در دستت بیفتد و تو را به راهی که پری زاد اوست برساند، از آنجا پرواز می‌کنی.

هوش مصنوعی: زمانی که تابش گرم خورشید تو را نوازش می‌کند، از پیام‌ها و لطافت نسیم صبحگاه رها می‌شوی.

هوش مصنوعی: اگر از لبان یوسف مصر سلامی بشنوی، مانند شکر شیرین و مکرر است.

هوش مصنوعی: همه ما حالتی شبیه به مستی داریم، بگو به ساقی که بی‌دلیل برای ما شراب عاشقانه بیاورد.

هوش مصنوعی: کسانی که فکرهای ناپسند و بد دارند را به زندان ببرید، دست‌هایشان را محکم ببندید و به قاضی ببرید.

هوش مصنوعی: اگر عقل و خرد به افراد ناتوان اجازه ندهد که مالشان را از چنگ دزدان نجات دهند، پس بهتر است که آن شخص را هم به حاکم معرفی کرده و به او بسپارید.

هوش مصنوعی: به تشنگان ندا دهید که به سمت آب بروند و طوطی‌ها را با طعمه‌ای خوشمزه به باغی پر از شیرینی‌ها بیاورید.

هوش مصنوعی: در جمع عمومی مهمانی، شاه این جمله را بیان کرد که: «سریعاً همه ساقیان را به مجلس نوشیدنی بیاورید.»

هوش مصنوعی: از دو طرف، چیزهای مهم و ارزشمندی می‌آید که نشان‌دهنده یاری و محبت است. در این میان، زندگی و نفس سالم چقدر بی‌ارزش به نظر می‌رسد، در حالی که جان‌های پرشمار باید به سوی ما آورده شوند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که بیارید، حتی اگر مرده باشد، جان می‌گیرد. خدا را شکر که همه به سوی این جان می‌آیند.

هوش مصنوعی: زمانی خوشی و موفقیت به سراغ آدمی می‌آید و او به شادی و سرور می‌پردازد، اما نمی‌داند که این خوشبختی تا چه زمانی دوام خواهد داشت و ممکن است دوباره به دردسر و اندوه دچار شود.

هوش مصنوعی: هرکس که دل دارد، باید دلش را مانند آیینه صاف و روشن کند. سپس آن دل را به عنوان هدیه‌ای به یوسف کنعان اهدا کند.

هوش مصنوعی: خزانه‌ی الهی همه چیز را باز کرد و نعمت‌ها را به روی مردم گشود. پیامبر مصطفی دوباره به میان آمد و همه به او ایمان آوردند.

هوش مصنوعی: دست‌هایتان را به دامن خورشید بسپرید، همه مردم از آن زلف آشفته جمع شوید.

هوش مصنوعی: در این نبرد و جنگ بزرگ، تمام پیروزی‌ها به کمک خداوند است و از هر چیزی که به دست می‌آید، باید از وسوسه‌های ابلیس دوری کرد.

هوش مصنوعی: خوش به حال آن انسانی که از شب‌های شما آگاهی پیدا کرده و لذت برده است، و همچنین خوشا به حال آن گوشی که از صداهای شما پر شده است.