هوش مصنوعی: ناله‌ها و آه‌ها حد و اندازه‌ای ندارند، زیرا یوسف من چگونه می‌تواند از زیبایی زنخ‌زده آن چاه خبر دهد؟

هوش مصنوعی: اگر کسی در مسیر زندگی قدم نگذارد، نور روی او را نمی‌توان مانند روز روشن و واضح دید.

هوش مصنوعی: وقتی که مانند ماه ما در بین دو دنیا وجود ندارد، خاک بر سر آن کسی که در تلاش است تا ما را شبیه دیگران قرار دهد.

هوش مصنوعی: عشق او برای من کافی است و در هر دو جهان ارزشمند است، پس دلم از خیال و اوهام می‌رهاند و به دنیای واقعی می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر ماه هم نتواند در برابر زیبایی آن محبوب بیافتد، بدان که beauty این محبوب از زیبایی ماه هم بالاتر است.

هوش مصنوعی: هیچ کس با بینش و آگاهی کامل نمی‌تواند ذره‌ای را بشناسد، حتی اگر در حضور پادشاه باشد، زیرا پادشاه را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: خودم را با سختی‌ها و دردهای دائمی‌ام درونم عاشق می‌بینم، زیرا روحی که پرورش یافته، به آن پرورش و علاقه دارد.

هوش مصنوعی: بسیاری از بندگان خدا به درگاه او می‌آیند و می‌روند، اما همیشه این درگاه برای ورود به محضر او ضروری است.

هوش مصنوعی: چشم من به درگاه او تبدیل شده است و جان من همانند کاه نرمی است که هر لحظه جاذبه عشق او آن را به خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ و نورانی، به ناگاه از سمت دشمنی عبور کن. دلم به خواب می‌بیند که ناگهان چنین لحظه‌ای فرامی‌رسد.

هوش مصنوعی: من به خاطر دلتنگی و دوری از تو به شدت نگران و متلاطم شده‌ام، تا حدی که می‌خواهم فقط یکبار دیگر چهره‌ات را ببینم، حتی اگر این دیدار باعث شود که حالتم بدتر شود و دچار آشفتگی بیشتری شوم.

هوش مصنوعی: به چهره من نگاه کن تا خودت را ببینی، به چهره این دیوانه بی‌خود نیز نگاهی بینداز.

هوش مصنوعی: عشق من باعث شد که خاطرات گذشته، که چیزی جز سنگینی و انسان را به زیر خاک می‌برد، هیچ ارزشی نداشته باشند و هرگز به یاد آن روزها نیفتم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که موهای او به من آویزان است، جان من تفاوتی نمی‌کند که این دل من خوبی‌ها را ببیند یا بدی‌ها را.

هوش مصنوعی: دل‌های همه بر صحت و درستی می‌افزاید، هنگامی که نشان ریش آن‌ها را می‌بیند. این ریش نشانه‌ای از قدرت و ثروت آن‌هاست.

هوش مصنوعی: امروز به کسی که دلخواه توست خیرات و نیکی کن، زیرا که چنین کارها و بخشش‌هایی در میان درویش‌ها از اهمیت بیشتری برخوردار است.

هوش مصنوعی: اگر فرد نادانی بدون دیدن دلایلی باطل، به نادانی خود ادامه دهد و تنها از روی ظواهر حکم کند، در این صورت اگر مسلمانی هم به او برخورد کند، ممکن است به دلیل باورهایش به او آسیب بزند و دینش را مورد حمله قرار دهد.

هوش مصنوعی: کسی که به آن سوی جهان فکر می‌کند، چه جراتی دارد که از آنجا و از آن حقایق آگاه شود؟ چرا که اگر حقیقت را درک کند، خرد و اندیشه‌ی او ممکن است بسوزد و در anguish فرو برود.

هوش مصنوعی: اگر لطف او به ما برسد و ما را از قهر دور کند، زبان‌مان به شکرگذاری مشغول خواهد شد و به یاد او خواهیم بود.

هوش مصنوعی: اگر تو این معشوقه را با پیرهن بگیری و به کنایت بگویی، لقب تو در پیش او همان ریاست خواهد بود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که من بارها و بارها از خداوند شمس دین درخواست کمک و رحمت می‌کنم، در حالیکه لحظه‌های آخر زندگی‌ام را می‌گذرانم و منتظر هستم که جانم به سوی او برود.

هوش مصنوعی: ای تو که به خاطر تابش آفتابت، آفتاب را به حسادت واداشته‌ای، نکن که رنگ چهره‌ام زرد شده، از طلعت زیبایت، روی خود را بر نگردان.