این رباعی مربوط به خیام است نه مولوی...امیدوارم همهٔ اشعار این سایت به این دقت نباشد. ماخذ: کتاب کلیّات رباییات خیام انتشارات کتاب فرزان با مقدمه دکتر فرید رخ روزن.

با درود فراوان حضور جناب آقای شهاب
لطفا" قبل از قضاوت در مورد دقت اشعار این سایت به دیوان شمس چاپ اول (سال 1336) انتشارات امیرکبیر مراجعه فرمایید.

این رباعی را من هم در "رباعیهای خیام " به اهتمام پرفسور حسین صادقی پیدا کردم و هم در دیوان شمس به تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر در آخر کتاب در قسمت رباعیات.
ا

این رباعی را باید جزو رباعیات سرگردان دانست، یعنی آنها که به دو یا چند تن منسوب اند، و سراینده واقعی آنها دقیقا مشخص نیست. اما نظر و برداشت من اینکه: این رباعیات بیشتر خیامانه است تا شمسانه.

ببخشید: این رباعی.
ضمنا این رباعی را من هم در دیوان شمس دیده ام هم در مجموعه رباعیات خیام آربری.

با سلام به دوستان
به نظر می‌رسد این رباعی در اصل مربوط به مولانا باشه چون پنج رباعی دیگه هم داره که با ردیف «مترس» ختم میشه.
از لحاظ محتوا هم مولانا چون ترس را یک امر ذهنی (نفسانی) میدونه بارها توصیه کرده از ذهن نترسیم
ضمن اینکه این رباعی در چاپ‌های رباعیات خیام که براساس نسخه‌های معتبر تنظیم شده‌اند نیامده و در دو چاپ با اعتبار کمتر (مخصوصا چاپ حسین صادقی که سندیت کمتری داره) آمده‌اند.
با سپاس

درود بر دوستان گرامی

این رباعی خیام وار است اما نگاه مولوی را دارد، به نظر میرسد رباعی از مولانا یی است که تحت تاثیر رباعیات خیام است.