گنجور
جلال الدین محمد مولویمولانا

رباعی شمارهٔ ۹۷۴

آمد آمد ترش ترش یعنی بس
میپندارد که من بترسم ز عسس
آن مرغ دلی که نیست در بند قفس
او را تو مترسان که نترسد از کس
رباعی شمارهٔ ۹۷۳: یک شب چو ستاره گر نخسبی تا روزرباعی شمارهٔ ۹۷۵: احوال دلم هر سحر از باد بپرس

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آمد آمد ترش ترش یعنی بس
میپندارد که من بترسم ز عسس
هوش مصنوعی: کسی که به سمت من می‌آید، با حالتی ناراحت و ترش‌روست؛ به نظر می‌رسد فکر می‌کند که از نیروهای انتظامی می‌ترسم.
آن مرغ دلی که نیست در بند قفس
او را تو مترسان که نترسد از کس
هوش مصنوعی: پرنده‌ای که دلش آزاد است و در قفس نیست، تو او را نترسان، چرا که از هیچ‌کس نمی‌ترسد.

حاشیه ها

1403/09/19 08:12
اقبال کاظمی

بخوان دیوان شمس و مثنوی را 

مپرس اما هوش مصنوعی را

معلوم است که جمعبندی، سنجش و بکارگیری اطلاعاتی بدون احساس ،عاطفه و خودبرانگیزنده خیال و شعور هوش مصنوعی از ساحت ظریف شریف و بالخصوص شعر شهودی و پیچیده ای عرفانی بسیار بدور است. ولی شباهتی که هوش مصنوعی در این زمینه با افراد ازخودراضی، دیده درآ  و شارلاتان دارد در این است که هرگز در معناکردن اشعار به ناتوانی خود اقرار نمی کند و هرچه سرهم بافته به خورد خواننده می دهد، یعنی "نمیدانم" در قاموس اش وجود ندارد و من تا به حال مشاهده نتوانستم..  به هرحال من خواندن نظریات هوش مصنوعی را در مورد معنای اشعار ضیاع وقت می‌دانم مگر اینکه گاه‌گاهی به قصد تفریح و تفنن باشد. حتا می‌تواند خطر گمراهی هم داشته باشد برای آنانکه سالکان تازه وارد این وادی اند.