مولانارباعی شمارهٔ ۹۶۵
معشوقهٔ ما کران نگیرد هرگز
وین شمع و چراغ ما نمیرد هرگز
هم صورت و هم آینه والله که ویست
این آینه زنگی نپذیرد هرگز
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
معشوقهٔ ما کران نگیرد هرگز
وین شمع و چراغ ما نمیرد هرگز
هوش مصنوعی: معشوقهٔ ما هیچ‌گاه تمام نمی‌شود و عشق و نور ما هرگز خاموش نخواهد شد.
هم صورت و هم آینه والله که ویست
این آینه زنگی نپذیرد هرگز
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و بی‌نظیری اشاره دارد که عکسی از یک شخص در آینه به تصویر کشیده شده است. در اینجا، به رابطه بین زیبایی و انعکاس آن در آینه اشاره می‌شود. به عبارتی، این تصویر به قدری زیباست که هیچ گونه کدری یا زنگ‌زدگی نمی‌تواند بر آن اثر بگذارد.