مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بازآمدم اینک که زنم آتش نیز</p></div>
<div class="m2"><p>در توبه و در گناه و زهد و پرهیز</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آورده‌ام آتشی که می‌فرماید</p></div>
<div class="m2"><p>کای هرچه به جز خداست از جا برخیز</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1383

رباعی شمارهٔ ۹۴۶

بازآمدم اینک که زنم آتش نیز
در توبه و در گناه و زهد و پرهیز
آورده ام آتشی که می فرماید
کای هرچه به جز خداست از جا برخیز

هوش مصنوعی: این شعر از شاعر به معنای بازگشت به خدا و تلاش او برای رهایی از دنیا و تجلی آتش عشق الهی است. شاعر می‌گوید که آتشی آورده است که همه چیز غیر از خدا را کنار بزند و او را به تصفیه و توبه و پاکی دعوت کند. 

رباعی شمارهٔ ۹۴۴

رباعی شمارهٔ ۹۴۵

هوش مصنوعی: من دوباره برگشته‌ام تا این بار هم در حال توبه و هم در حال گناه و همچنین در زندگی زاهدانه و دوری از دنیا، شعله‌ای را به پا کنم.

بازآمدم اینک که زنم آتش نیز

در توبه و در گناه و زهد و پرهیز

هوش مصنوعی: من آتشی به همراه دارم که می‌گوید: ای هر چیزی غیر از خدا، از جای خود بلند شو و کنار برو.

آورده‌ام آتشی که می‌فرماید

کای هرچه به جز خداست از جا برخیز

رباعی شمارهٔ ۹۴۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده