مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>امروز خوشم به جان تو فردا نیز</p></div>
<div class="m2"><p>هم آبم و هم گوهرم و دریا نیز</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هم کار و گیای دوست کارافزا نیز</p></div>
<div class="m2"><p>هر لاف که دل زند بگویم ما نیز</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1383

رباعی شمارهٔ ۹۴۳

امروز خوشم به جان تو فردا نیز
هم آبم و هم گوهرم و دریا نیز
هم کار و گیای دوست کارافزا نیز
هر لاف که دل زند بگویم ما نیز

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که احساس خوشحالی و رضایتش به خاطر عشق و محبت کسی است که به او اهمیت می‌دهد. او خود را چون آب و گوهر و دریا می‌داند و این عشق را به عنوان نیرویی مثبت و سازنده می‌شناسد. در نهایت، او تأکید می‌کند که هر چه دلش بخواهد، را با صراحت بیان خواهد کرد.

رباعی شمارهٔ ۹۴۱

رباعی شمارهٔ ۹۴۲

هوش مصنوعی: امروز از عشق تو خوشحال هستم و فردا هم همین احساس را دارم. هم مثل آب هستم و هم مثل مروارید، و همچنین مانند دریا.

امروز خوشم به جان تو فردا نیز

هم آبم و هم گوهرم و دریا نیز

هوش مصنوعی: دوست من هم کارهایش برای پیشرفت کمک می‌کند و همچنین هر چه در دلش بخواهد، من هم می‌گویم که ما نیز در این زمینه حرف‌هایی داریم.

هم کار و گیای دوست کارافزا نیز

هر لاف که دل زند بگویم ما نیز

رباعی شمارهٔ ۹۴۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده