رباعی شمارهٔ ۷۶
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۷۶ به خوانش بهناز شکوهی
حاشیه ها
,7549
وای وای وای وای ....
یک چند به تقلید گزیدم خود را/نادیده همی نام شنیدم خود را--__--در خود بودم زان نسزیدم خود را/از خود چو برون شدم بدیدم خود را
یک چند با تقلید از دیگران گزیدم یا صدمه زدم بخود و شناخت را جای تجربه با تقلید آموختم و تا تکرار و تقلید ارزش خود نیافتم وچون از از روزمرگی تقلید دیگران بیرون بیایم و خود بدون ترس خود و خدل را تجربه کنم یا قدرت وتوان خود را بشناسم
انسان هر کاری را که انجام میدهد نتیجه یا حاصلی از آن انتظار دارد مولانا میگوید کسی که عمل تقلید را انجام میدهد یا هر کاری از دیگر ی تتقلید کند حاصلی نمیابد هیچ،گزیده هم خواهیم شد
وقتی رباعیات خیام را بخوانی و با رباعیات امثال مولوی مقایسه کنی ، به وسعت و بلند نظری خیام و طبع روان او پی می بری
تفاوت از زمین تا آسمان است
این ابیات اشاره به ناچیز شمردن ارزش انسان دارد.
میفرماید، مدتی با تقلید از دیگران به خودم بجز یک نام توجهی نداشتم.
اگر چه در این کالبد بودم ولی ارزشی برای آن قائل نبودم. اما در لحظهای که از این تصور و تقلید جسمانی خارج شدم، قادر به مشاهده منزلت و عظمت وجود خود شدم.
بسیار زیبا و شنیدنی