گه رشک برد فرشته از پاکی ما
گه بگریزد دیو ز بیباکی ما

در یک نسخه خطی از کتابخانه گنج بخش پاکستان شعری دیدم که در یک بیت با این رباعی مشترک است
گه عار کند خوک ز ناپاکی ما
گه رشک برد فرشته از پاکی ما
فردا که شود معرکه ها پیش خدا
معلوم شود پاکی و ناپاکی ما

در این جا در مصرع سوم و چهارم این رباعی که چند معنی دارد که به نظر من کلمه پرسشی وبعد این ناگهان معنی میدهد.
جمع این رباعی از 5622

از توانائی های تن خاکی انسان میگوید که نور خدا درون دل ماست و توانایی های انسان بسیار بالا و بیش از احساس و نیروهای شناخته شده انسان جهان امروز است

چون انسان خدای درونش را شناخت توانایی بیش از قدرت جسمی دیو و مهربانی فرشته را خواهد داشت.