مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۷۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>با روی تو هیچکس ز باغ اندیشد</p></div>
<div class="m2"><p>با عشق تو از شمع و چراغ اندیشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گویند که قوت دماغ از خواب است</p></div>
<div class="m2"><p>عاشق کی شد که از دماغ اندیشد</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1349

رباعی شمارهٔ ۵۷۴

با روی تو هیچکس ز باغ اندیشد
با عشق تو از شمع و چراغ اندیشد
گویند که قوت دماغ از خواب است
عاشق کی شد که از دماغ اندیشد

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به علاقه و عشق بی‌پایان اشاره می‌کند که باعث می‌شود انسان به چیزهای دیگر فکر نکند. او می‌گوید که با وجود عشق، هیچ چیز دیگری اهمیت ندارد و حتی خواب و تفکر نیز در سایه عشق رنگ می‌بازد. عاشق واقعی نمی‌تواند به چیزهای مادی و دنیوی فکر کند.

رباعی شمارهٔ ۵۷۲

رباعی شمارهٔ ۵۷۳

هوش مصنوعی: هیچ‌کس با زیبایی تو به فکر باغ و زیبایی‌های طبیعت نیست، همه با عشق تو به نور و روشنایی شمع و چراغ می‌اندیشند.

با روی تو هیچکس ز باغ اندیشد

با عشق تو از شمع و چراغ اندیشد

هوش مصنوعی: می‌گویند که مغز انسان در خواب استراحت می‌کند و قدرتش بیشتر می‌شود، اما عاشق چگونه می‌تواند به آرامش برسد و در خواب فکر کند؟

گویند که قوت دماغ از خواب است

عاشق کی شد که از دماغ اندیشد

رباعی شمارهٔ ۵۷۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده