مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از ما بت عیار گریزان باشد</p></div>
<div class="m2"><p>وز یاری ما یار گریزان باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>او عقل منور است و ما مست وییم</p></div>
<div class="m2"><p>عقل از سر خمار گریزان باشد</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1345

رباعی شمارهٔ ۵۲۷

از ما بت عیار گریزان باشد
وز یاری ما یار گریزان باشد
او عقل منور است و ما مست وییم
عقل از سر خمار گریزان باشد

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به تمایز میان عشق و عقل اشاره می‌کند. او می‌گوید که معشوق (بت عیار) از ما فاصله می‌گیرد و ما نیز از همراهی او دوریم. در اینجا، معشوق نماد عقل روشن و ما نماد مستی و سرخوشی هستیم. در نهایت، نشان می‌دهد که عقل همیشه از حالتی سرخوش و بی‌دقت دور است.

رباعی شمارهٔ ۵۲۵

رباعی شمارهٔ ۵۲۶

هوش مصنوعی: محبت و دوستی ما برای دیگران جذابیتی ندارد و آن‌ها از ارتباط با ما دوری می‌کنند.

از ما بت عیار گریزان باشد

وز یاری ما یار گریزان باشد

هوش مصنوعی: او عقل و روشنایی را نمایان می‌کند و ما در حال تجربه‌ی حالتی سرمست و شیدا از او هستیم. عقل در چنین حالتی از سر مستی و خواب‌آلودگی فرار می‌کند.

او عقل منور است و ما مست وییم

عقل از سر خمار گریزان باشد

رباعی شمارهٔ ۵۲۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده