مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از لطف تو هیچ بنده نومید نشد</p></div>
<div class="m2"><p>مقبول تو جز قبول جاوید نشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>لطفت به کدام ذره پیوست دمی</p></div>
<div class="m2"><p>کان ذره به از هزار خورشید نشد</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1345

رباعی شمارهٔ ۵۲۶

از لطف تو هیچ بنده نومید نشد
مقبول تو جز قبول جاوید نشد
لطفت به کدام ذره پیوست دمی
کان ذره به از هزار خورشید نشد

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به لطف و رحمت بی‌پایان خداوند اشاره می‌کند و بیان می‌دارد که هیچ بنده‌ای از لطف الهی ناامید نشده است. او همچنین تأکید می‌کند که محبت و لطف خداوند به تک تک ذرات عالم رسیده و حتی یک ذره از آن نیز ارزشمندتر از هزار خورشید است.

رباعی شمارهٔ ۵۲۴

رباعی شمارهٔ ۵۲۵

هوش مصنوعی: هیچ بنده‌ای از مهربانی تو ناامید نشد و جز پذیرش دائمی تو، چیزی دیگری به رسمیت شناخته نشد.

از لطف تو هیچ بنده نومید نشد

مقبول تو جز قبول جاوید نشد

هوش مصنوعی: لطفت به کدام ذره وصل شده که آن ذره از هزار خورشید نیز برتر باشد؟

لطفت به کدام ذره پیوست دمی

کان ذره به از هزار خورشید نشد

رباعی شمارهٔ ۵۲۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها