مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از لشکر صبرم علمی بیش نماند</p></div>
<div class="m2"><p>وز هرچه مرا بود غمی بیش نماند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وین طرفه تر است کز سر عشوه هنوز</p></div>
<div class="m2"><p>دم میدمد و مرا دمی بیش نماند</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1345

رباعی شمارهٔ ۵۲۵

از لشکر صبرم علمی بیش نماند
وز هرچه مرا بود غمی بیش نماند
وین طرفه تر است کز سر عشوه هنوز
دم میدمد و مرا دمی بیش نماند

هوش مصنوعی: این اشعار بیانگر احساس عمیق ناامیدی و خستگی عاطفی شاعر است. او از مهر و عشق و همچنین غم و صبر خود می‌گوید، که دیگر اثری از آن‌ها باقی نمانده است. در عین حال، اشاره می‌کند که با وجود این وضعیت، هنوز برخی از نشانه‌های عشق و جذبه وجود دارد، در حالی که زمان برای او کم است و در حال گذر است.

رباعی شمارهٔ ۵۲۳

رباعی شمارهٔ ۵۲۴

هوش مصنوعی: از تحمل و صبرم چیزی باقی نمانده و از هر گونه غمی که داشتم، دیگر چیزی نمانده است.

از لشکر صبرم علمی بیش نماند

وز هرچه مرا بود غمی بیش نماند

هوش مصنوعی: این جالب‌تر است که هنوز از سر ناز و زیبایی‌اش بویی از عشق می‌افشاند، در حالی که من فقط لحظه‌ای بیشتر فرصت ندارم.

وین طرفه تر است کز سر عشوه هنوز

دم میدمد و مرا دمی بیش نماند

رباعی شمارهٔ ۵۲۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده