مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از آدمیی دمی بجائی ارزد</p></div>
<div class="m2"><p>یک موی کز او فتد بکانی ارزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هم آدمیی بود که از صحبت او</p></div>
<div class="m2"><p>نادیدن او ملک جهانی ارزد</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1344

رباعی شمارهٔ ۵۱۶

از آدمیی دمی بجایی ارزد
یک موی کز او فتد بکانی ارزد
هم آدمیی بود که از صحبت او
نادیدن او ملک جهانی ارزد

هوش مصنوعی: این ابیات به ارزش و اهمیت انسان‌ها و ارتباطاتشان اشاره دارند. شاعر می‌گوید که گاهی یک لحظه از حضور یا صحبت با یک انسان ارزشمند، به کل زندگی و جهانی که از آن فرد دوریم، می‌ارزد. به عبارت دیگر، وجود یک انسان با فضائل و صفات نیک، به اندازه‌ای ارزشمند است که حتی گاهی یک موی او از تمامی دنیا نیز برتر است.

رباعی شمارهٔ ۵۱۴

رباعی شمارهٔ ۵۱۵

هوش مصنوعی: از یک انسان، حتی یک لحظه‌ای که در جایگاهی مهم قرار گیرد، ارزش بیشتری دارد تا یک موی او که اگر بیفتد، کسی را به گریه بیندازد.

از آدمیی دمی بجائی ارزد

یک موی کز او فتد بکانی ارزد

هوش مصنوعی: این شخص، آدمی است که صحبت‌هایش و وجودش، به اندازه‌ی سلطنت یک جهان ارزشمند است.

هم آدمیی بود که از صحبت او

نادیدن او ملک جهانی ارزد

رباعی شمارهٔ ۵۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها