مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مست است دو چشم از دو چشم مستت</p></div>
<div class="m2"><p>دریاب که از دست شدم در دستت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو هم به موافقت سری در جنبان</p></div>
<div class="m2"><p>گر زانکه سر عاشق هستی هستت</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1334

رباعی شمارهٔ ۴۱۳

مست است دو چشم از دو چشم مستت
دریاب که از دست شدم در دستت
تو هم به موافقت سری در جنبان
گر زانکه سر عاشق هستی هستت

هوش مصنوعی: این شعر از شاعر اشاره به حالتی از عشق و شیدایی دارد. در آن، گوینده می‌گوید که چشمان او تحت تأثیر عشق و شوق به محبوبش مست شده‌اند و او نمی‌تواند خود را کنترل کند. او از محبوبش می‌خواهد که با حرکت سرش به او پاسخ دهد و تایید کند که در این احساس عشق با او همراه است. در کل، این ابیات توصیف‌کننده جذبه و سستی ناشی از عشق عمیق است.

رباعی شمارهٔ ۴۱۱

رباعی شمارهٔ ۴۱۲

هوش مصنوعی: دو چشمانم به خاطر چشمان نوشین تو نشسته و مست شده‌اند. به من توجه کن، زیرا در آغوش تو گم شده‌ام.

مست است دو چشم از دو چشم مستت

دریاب که از دست شدم در دستت

هوش مصنوعی: اگر تو هم با سر خود تائید کنی، این نشان می‌دهد که چون عاشق هستی، وجودت با این عشق هماهنگ است.

تو هم به موافقت سری در جنبان

گر زانکه سر عاشق هستی هستت

رباعی شمارهٔ ۴۱۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده