مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ماهی که نه زیر و نی به بالاست کجاست</p></div>
<div class="m2"><p>جانی که نه بی‌ما و نه با ماست کجاست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اینجا آنجا مگو بگو راست کجاست</p></div>
<div class="m2"><p>عالم همه اوست آنکه بیناست کجاست</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1334

رباعی شمارهٔ ۴۰۹

ماهی که نه زیر و نی به بالاست کجاست
جانی که نه بی ما و نه با ماست کجاست
اینجا آنجا مگو بگو راست کجاست
عالم همه اوست آنکه بیناست کجاست

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به جستجوی حقیقت و وجودی می‌پردازد که نه در ظاهر دنیا قابل مشاهده است و نه به سادگی می‌توان آن را درک کرد. او از وجود ماهی که نه در آب است و نه در هوا می‌پرسد و درباره جانی که نه با ماست و نه بی ما سؤالاتی مطرح می‌کند. در نهایت، تأکید می‌کند که حقیقت در همه جا حضور دارد و تنها باید به دنبال آن بود.

رباعی شمارهٔ ۴۰۷

رباعی شمارهٔ ۴۰۸

هوش مصنوعی: ماهی که نه در زیر آب است و نه در بالا، چه جانی که نه در کنار ماست و نه در دوری ما، کجاست؟

ماهی که نه زیر و نی به بالاست کجاست

جانی که نه بی‌ما و نه با ماست کجاست

هوش مصنوعی: نگو که حقیقت در اینجا یا آنجا پیدا می‌شود، بلکه بگو حقیقت کجاست. تمام عالم از آنِ اوست و اوست که بیناست و می‌تواند حقیقت را ببیند.

اینجا آنجا مگو بگو راست کجاست

عالم همه اوست آنکه بیناست کجاست

رباعی شمارهٔ ۴۰۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها