مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ما عاشق عشقیم و مسلمان دگر است</p></div>
<div class="m2"><p>ما مور ضعیفیم و سلیمان دگر است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از ما رخ زرد و جگر پاره طلب</p></div>
<div class="m2"><p>بازارچهٔ قصب فروشان دگر است</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1334

رباعی شمارهٔ ۴۰۶

ما عاشق عشقیم و مسلمان دگر است
ما مور ضعیفیم و سلیمان دگر است
از ما رخ زرد و جگر پاره طلب
بازارچه قصب فروشان دگر است

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به تضاد میان عشق و ایمان اشاره می‌کند. او می‌گوید که ما عاشق عشق هستیم اما مسلمان متفاوتی هستیم. همچنین به ضعف خود در مقایسه با قدرت سلیمان اشاره می‌کند و از دیگران انتظار ندارد که برای ما احساس همدردی داشته باشند، زیرا وضعیت ما با آن‌ها متفاوت است. به طور کلی، شاعر به احساس ضعف و جدایی از دیگران پرداخته است.

رباعی شمارهٔ ۴۰۴

رباعی شمارهٔ ۴۰۵

هوش مصنوعی: ما به عشق علاقه‌مندیم و در ایمان خود ثابت‌قدم هستیم، اما در مقایسه با دیگران، که از قدرت و نفوذ برخوردارند، ما فقط افرادی ضعیف و بی‌دستیار هستیم.

ما عاشق عشقیم و مسلمان دگر است

ما مور ضعیفیم و سلیمان دگر است

هوش مصنوعی: از ما حالت غم و دلتنگی و درد دل می‌خواهند، اما بازار و تجارت فروشندگان دیگر حال و هوای دیگری دارد.

از ما رخ زرد و جگر پاره طلب

بازارچهٔ قصب فروشان دگر است

رباعی شمارهٔ ۴۰۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها