رباعی شمارهٔ ۳۶۹
گر آتش دل نیست پس این دود چراست
ور عود نسوخت بوی این عود چراست
این بودن من عاشق و نابود چراست
پروانه ز سوز شمع خشنود چراست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گر آتش دل نیست پس این دود چراست
ور عود نسوخت بوی این عود چراست
هوش مصنوعی: اگر دل من آتشین نیست، پس این دود از کجا ناشی میشود؟ و اگر بخور نمیسوزد، پس چرا این بوی خوش از آن به مشام میرسد؟
این بودن من عاشق و نابود چراست
پروانه ز سوز شمع خشنود چراست
هوش مصنوعی: چرا من که عاشقم و از عشق به شدت درد کشیدهام، اینگونه زندگی میکنم؟ پروانهای که به دور شمع میچرخد، چگونه از سوز و آتش آن خوشحال است؟