گنجور

رباعی شمارهٔ ۳۴۳

زان مِی خوردم که روح پیمانهٔ اوست
زان مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست
شمعی به من آمد، آتشی در من زد
آن شمع که آفتاب پروانهٔ اوست

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

زان مِی خوردم که روح پیمانهٔ اوست
زان مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست
هوش مصنوعی: من از آن شراب می‌نوشم که روح پیمانه‌اش را در خود دارد و از این مست شدم که عقل مرا به جنون کشانده است.
شمعی به من آمد، آتشی در من زد
آن شمع که آفتاب پروانهٔ اوست
هوش مصنوعی: یک شمع به من نزدیک شد و شعله‌ای در وجودم روشن کرد. این شمع، همان آفتابی است که پروانه به دور آن می‌چرخد.

حاشیه ها

1398/11/09 15:02
سارا

بعید میدونم این شعر از مولانا باشه چون در کتاب مرصادالعباد نجم الدین رازی نوشته شده است که قبل از مولانا است