مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دلدار اگر مرا بِدِراند پوست</p></div>
<div class="m2"><p>افغان نکنم نگویم این درد از اوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ما را همه دشمنند و تنها او دوست</p></div>
<div class="m2"><p>از دوست به دشمنان بنالم، نه نکوست</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1326

رباعی شمارهٔ ۳۲۳

دلدار اگر مرا بدراند پوست
افغان نکنم نگویم این درد از اوست
ما را همه دشمنند و تنها او دوست
از دوست به دشمنان بنالم نه نکوست

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت می‌گوید که اگر معشوق او را آزار دهد، او ناراحت نمی‌شود و نمی‌خواهد بگوید که این درد از اوست. او اشاره می‌کند که همه دشمنان او هستند اما تنها معشوقش دوستش است و گلایه از دوست نزد دشمنانش را کار درستی نمی‌داند.

رباعی شمارهٔ ۳۲۱

رباعی شمارهٔ ۳۲۲

هوش مصنوعی: اگر محبوب من دل مرا بشکند، هرگز از او شکایت نخواهم کرد و نمی‌گویم که این درد از اوست.

دلدار اگر مرا بِدِراند پوست

افغان نکنم نگویم این درد از اوست

هوش مصنوعی: همه‌ی مردم با ما دشنام دارند و تنها اوست که دوست ماست. اگر از دوستم به دشمنان شکایت کنم، کار خوبی نیست.

ما را همه دشمنند و تنها او دوست

از دوست به دشمنان بنالم، نه نکوست

رباعی شمارهٔ ۳۲۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها