مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>درویشی و عاشقی به هم سلطانیست</p></div>
<div class="m2"><p>گنجست غمِ عشق ولی پنهانیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ویران کردم بدست خود خانهٔ دل</p></div>
<div class="m2"><p>چون دانستم که گنج در ویرانیست</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1326

رباعی شمارهٔ ۳۲۰

درویشی و عاشقی به هم سلطانیست
گنجست غم عشق ولی پنهانیست
ویران کردم بدست خود خانه دل
چون دانستم که گنج در ویرانیست

هوش مصنوعی: این بیت‌ها از یک شاعر، به رابطه عاشقی و درویشی اشاره دارند. او بیان می‌کند که عشق، اگرچه باعث غم و درد می‌شود، اما خود یک گنج پنهان است. همچنین می‌گوید زمانی که فهمید که ارزش واقعی در عشق و رنج در ویرانی و زوال است، دلش را با دست خود ویران کرده است.

رباعی شمارهٔ ۳۱۸

رباعی شمارهٔ ۳۱۹

هوش مصنوعی: در زندگی درویشی و عشق، نوعی مقام و سلطنت وجود دارد. هرچند که درد و غم عشق در دل است، اما این احساسات در همگان آشکار نیستند.

درویشی و عاشقی به هم سلطانیست

گنجست غمِ عشق ولی پنهانیست

هوش مصنوعی: من به دست خود خانهٔ دل را ویران کردم، چون فهمیدم که گنج واقعی در خرابی‌ها و نابود کردن چیزهای غیرضروری نهفته است.

ویران کردم بدست خود خانهٔ دل

چون دانستم که گنج در ویرانیست

رباعی شمارهٔ ۳۱۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها