مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در نِه قدم ار چه راه بی‌پایانست</p></div>
<div class="m2"><p>کز دور نظاره، کارِ نامردانست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>این راه ز زندگیِّ دل حاصل کن</p></div>
<div class="m2"><p>کاین زندگیِ تن، صفتِ حیوانست</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1326

رباعی شمارهٔ ۳۱۷

در نه قدم ار چه راه بی پایانست
کز دور نظاره کار نامردانست
این راه ز زندگی دل حاصل کن
کاین زندگی تن صفت حیوانست

هوش مصنوعی: در این شعر اشاره شده است که زندگی، راهی بی‌پایان است که گاهی به نظر می‌رسد کار افرادی نامناسب و نابخردانه است. شاعر از ما می‌خواهد که از این زندگی به عنوان یک درس بیاموزیم، زیرا آن را همچون حیوانی صرفاً جسمی می‌داند. بنابراین، باید از تجربیات و چالش‌های زندگی بهره‌برداری کنیم.

رباعی شمارهٔ ۳۱۵

رباعی شمارهٔ ۳۱۶

هوش مصنوعی: اگرچه راهی که در پیش داری بی‌پایان به نظر می‌رسد، اما تنها از دور نگریستن به آن، نشانه‌ی ناتوانی و سستی است.

در نِه قدم ار چه راه بی‌پایانست

کز دور نظاره، کارِ نامردانست

هوش مصنوعی: این مسیر را از تجارب عاطفی و دل‌انگیز زندگی بگذران، چرا که زندگی جسمانی و مادی تنها ویژگی‌های یک موجود زنده را به تصویر می‌کشد.

این راه ز زندگیِّ دل حاصل کن

کاین زندگیِ تن، صفتِ حیوانست

رباعی شمارهٔ ۳۱۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها