مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>حاشا که به عالم از تو خوشتر یاریست</p></div>
<div class="m2"><p>یا خوبتر از دیدن رویت کاریست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اندر دو جهان دلبر و یارم تو بسی</p></div>
<div class="m2"><p>هم پرتو تست هر کجا دلداریست</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1323

رباعی شمارهٔ ۲۹۲

حاشا که به عالم از تو خوشتر یاریست
یا خوبتر از دیدن رویت کاریست
اندر دو جهان دلبر و یارم تو بسی
هم پرتو تست هر کجا دلداریست

هوش مصنوعی: شعر به ابراز عشق و محبت شاعر به محبوبش اشاره دارد. او بر این باور است که هیچ کسی در دنیا قابل مقایسه با محبوبش نیست و زیبایی و دلربایی او بی‌نظیر است. در واقع، هر جا که دلبر و یاری باشد، پرتو عشق محبوب بر آنجا تابیده است.

رباعی شمارهٔ ۲۹۰

رباعی شمارهٔ ۲۹۱

هوش مصنوعی: هرگز در دنیا هیچ کس از تو بهتر و زیباتر نیست که با او دوست شوی یا دیدن چهره‌ات کاری لذت‌بخش‌تر باشد.

حاشا که به عالم از تو خوشتر یاریست

یا خوبتر از دیدن رویت کاریست

هوش مصنوعی: در هر دو جهان، تو معشوق و همراه من هستی و نور امید منی. هر جایی که محبت و آرامش وجود داشته باشد، تو در آنجا حضوری.

اندر دو جهان دلبر و یارم تو بسی

هم پرتو تست هر کجا دلداریست

رباعی شمارهٔ ۲۹۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده