مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون دلبر من میان دلداران نیست</p></div>
<div class="m2"><p>او را چون جهان هلاکت و پایان نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر خیره‌سری زنخ زند گو میزن</p></div>
<div class="m2"><p>معشوق ازین لطیفتر امکان نیست</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1323

رباعی شمارهٔ ۲۸۸

چون دلبر من میان دلداران نیست
او را چون جهان هلاکت و پایان نیست
گر خیره سری زنخ زند گو میزن
معشوق ازین لطیفتر امکان نیست

هوش مصنوعی: این بیت شعر بیانگر عشق و ویژگی‌های خاص معشوق است. شاعر می‌گوید که محبوب او در میان دیگر عاشقان بی‌نظیر است و هیچ‌کس مانند او وجود ندارد. همچنین اشاره می‌کند که اگر عاشق بتواند خود را کنترل کند و بر احساساتش غلبه کند، می‌تواند به عمق عشق و زیبایی معشوق پی ببرد. در نهایت این شعر بر یکتایی و لطافت معشوق تاکید می‌کند.

رباعی شمارهٔ ۲۸۶

رباعی شمارهٔ ۲۸۷

هوش مصنوعی: دلبر من در میان عاشقان کسی مانند او نیست و او را می‌توان به جهانی تشبیه کرد که هیچ گاه به ویرانی و پایان نمی‌رسد.

چون دلبر من میان دلداران نیست

او را چون جهان هلاکت و پایان نیست

هوش مصنوعی: اگر کسی در نادانی به سر می‌برد و بی‌دلیل به دیگران آسیب می‌زند، باید بگوید که معشوق این زیبایی را از او دورتر نمی‌کند.

گر خیره‌سری زنخ زند گو میزن

معشوق ازین لطیفتر امکان نیست

رباعی شمارهٔ ۲۸۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها