بیت دوم به این شکل هم آمده است:
زنهار ز صحبتش گریزان مباش * تا آنکه کند روح عزیزان بحلت

با هرکه نشستی و نشد جمع دلت
وز تو نرمید زحمت آب و گلت
زنهار تو پرهیز کن از صحبت او
ورنی نکند جان کریمان بحلت. مولانا مکرر گفته است برای هر روح روحیست کو میکشاند روح را و میگوید که از دوستی با دوست وهم صحبتی که در کنارش آرامش نمی یابی و روح شما را از هشیار شدن میدارد، بپرهیز تا جان وهشیاری روح را ازدست ندهی.