فکر می کنم به این صورت صحیح تر باشد
گفتا ز شکر لبی بریدند مرا
منظورش زمانیست که در آن شکر وجود داشت مثل نی شکر

5672

گفتا که ز شکری بریدند مرا
بی‌ناله و فریاد نمیدانم زیست
از نی پرسیدم تو بدون زبان اینهمه ناله و فریاد و داد از چه کنی؟ نی گفت: آه و داد که از شکری مرا بریده اند که . . . . جز ناله و فریاد راهی دیگر ندانم

البته اگر سخن نی را چون سخن دل بدانیم ،دل میگوید از خدائی مرا جدا کرده اند یا از خدایی میآیم که جز این سخن ندانم یا از درد راهی دگر ندانم