رباعی شمارهٔ ۲۳۲
با عشق کلاه بر کمر دوز خوش است
با نالهٔ سرنای جگرسوز خوش است
ای مطرب چنگ و نای را تا بسحر
بنواز بر این صفت که تا روز خوش است
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
با عشق کلاه بر کمر دوز خوش است
با نالهٔ سرنای جگرسوز خوش است
هوش مصنوعی: با عشق، خوشحالی و زیبایی در کار دوزنده خوشتر است و این حس با صدای نالهٔ نای که دل را میسوزاند، همراه میشود و این نیز خوش است.
ای مطرب چنگ و نای را تا بسحر
بنواز بر این صفت که تا روز خوش است
هوش مصنوعی: ای موسیقیدان، تا صبح به نواختن سازها بپرداز، زیرا باید از این روز زیبا لذت ببریم.
حاشیه ها
1397/04/15 23:07
کمال داودوند
8582
1398/02/14 15:05
مهدی قناعت پیشه
در کل و چکیده ونه پیچیدن مطلب مولانا میگوید که عشق را عشقست وتا عشقست عاشقی را ادامه بده سازی بنواز مطرب که تا خوش است هرچه بنوازی خوشست.
1398/02/14 16:05
مهدی قناعت پیشه
با تا شروع کنیم میشود وهست:
تا عشق کلاه بر کمر دوز خوش است
با نالهٔ سرنای جگرسوز خوش است
ای مطرب چنگ و نای را تا بسحر
بنواز بر این صفت که تا روز خوش است
تا عشق است همه چیز عاشقیست پس بنوازز مطرب هر چه بنوازی خوشست وعش را عشقست یا عاشقی خود عشق است.