رباعی شمارهٔ ۱۸۹۵
سوگند همی خورد پریر آن ساقی
میگفت به حق صحبت مشتاقی
گر باده دهم به شهری و آفاقی
عقلی نگذارم به جهان من باقی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
سوگند همی خورد پریر آن ساقی
میگفت به حق صحبت مشتاقی
هوش مصنوعی: پریر، ساقی را قسم میدهد و میگوید که به حق دوستی و رفاقت مشتاقان، باید از می بنوشد.
گر باده دهم به شهری و آفاقی
عقلی نگذارم به جهان من باقی
هوش مصنوعی: اگر برای کسی در شهر و دیاری مینوشاوری کنم، بر من نخواهد بود که عقل و خرد را در دنیا باقی بگذارم.