مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۹۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>سرسبزتر از تو من ندیدم شجری</p></div>
<div class="m2"><p>پرنورتر از تو من ندیدم قمری</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شبخیزتر از تو من ندیدم سحری</p></div>
<div class="m2"><p>پرذوق‌تر از تو من ندیدم شکری</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1470

رباعی شمارهٔ ۱۸۹۳

سرسبزتر از تو من ندیدم شجری
پرنورتر از تو من ندیدم قمری
شبخیزتر از تو من ندیدم سحری
پرذوق تر از تو من ندیدم شکری

هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر زیبایی و ویژگی‌های بی‌نظیر یک درخت، قمر، سحر و شکری را توصیف می‌کند و می‌گوید که هیچ‌یک از آن‌ها به اندازه اینها سرسبز، نورانی، شاداب و با ذوق نیستند. یعنی همه چیز را مقایسه می‌کند و برتری اینها را نشان می‌دهد.

رباعی شمارهٔ ۱۸۹۱

رباعی شمارهٔ ۱۸۹۲

هوش مصنوعی: هیچ درختی به زیبایی و سرسبزی تو ندیدم و هیچ ماهی به روشنایی تو نمی‌شناسم.

سرسبزتر از تو من ندیدم شجری

پرنورتر از تو من ندیدم قمری

هوش مصنوعی: من هیچ کس را مانند تو ندیده‌ام که در صبح زود چنین شاداب و بانشاط باشد.

شبخیزتر از تو من ندیدم سحری

پرذوق‌تر از تو من ندیدم شکری

رباعی شمارهٔ ۱۸۹۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده