مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>رقص آن نبود که هر زمان برخیزی</p></div>
<div class="m2"><p>بی‌درد چو گرد از میان برخیزی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>رقص آن باشد کز دو جهان برخیزی</p></div>
<div class="m2"><p>دل پاره کنی وز سر جان برخیزی</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1470

رباعی شمارهٔ ۱۸۸۷

رقص آن نبود که هر زمان برخیزی
بی درد چو گرد از میان برخیزی
رقص آن باشد کز دو جهان برخیزی
دل پاره کنی وز سر جان برخیزی

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف رقصی عمیق و معنادار می‌پردازد. شاعر می‌گوید که رقص تنها حرکت فیزیکی نیست، بلکه باید از درد و رنج دل برخیزد و از عمق وجود و جان انسان سرچشمه بگیرد. رقص واقعی یعنی رهایی از دوگانگی‌های دنیا و اتصال به احساسی عمیق‌تر و حقیقتی والاتر.

رباعی شمارهٔ ۱۸۸۵

رباعی شمارهٔ ۱۸۸۶

هوش مصنوعی: رقص واقعی، آن نیست که هر بار بدون فکر و احساس از جایی بلند شوی و بالا بروی، بلکه باید با عمق وجود و به خاطر احساساتی درونی حرکت کنی.

رقص آن نبود که هر زمان برخیزی

بی‌درد چو گرد از میان برخیزی

هوش مصنوعی: رقص زمانی واقعی است که از تمام دردها و رنج‌های زندگی عبور کنی و با تمام وجود از دل و جان خود بیرون بیایی و احساس آزادی کنی.

رقص آن باشد کز دو جهان برخیزی

دل پاره کنی وز سر جان برخیزی

رباعی شمارهٔ ۱۸۸۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده