مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۷۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل گفت مرا بگو کرا می‌جوئی</p></div>
<div class="m2"><p>بر گرد جهان خیره چرا می‌پوئی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفتم که برو مرا همین خواهی گفت</p></div>
<div class="m2"><p>سرگشته من از توام مرا می‌گوئی</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1469

رباعی شمارهٔ ۱۸۷۵

دل گفت مرا بگو کرا می جویی
بر گرد جهان خیره چرا می پویی
گفتم که برو مرا همین خواهی گفت
سرگشته من از توام مرا می گویی

هوش مصنوعی: دل از من می‌پرسد که چه کسی را جستجو می‌کنم و چرا به دور دنیا می‌گردم. من پاسخ می‌دهم که تو همان کسی هستی که به دنبالش هستم و از تو پیروی می‌کنم، زیرا من در جستجوی تو سرگشته و گم شده‌ام.

رباعی شمارهٔ ۱۸۷۳

رباعی شمارهٔ ۱۸۷۴

هوش مصنوعی: دل از من می‌پرسد که تو به دنبال چه کسی هستی و چرا در این جهان بی‌هدف و بی‌دلیل جستجو می‌کنی.

دل گفت مرا بگو کرا می‌جوئی

بر گرد جهان خیره چرا می‌پوئی

هوش مصنوعی: گفتم که برو، اما تو همچنان به من یک چیز می‌گویی. من در شرایطی سردرگم هستم که فقط تو برای من صحبت می‌کنی.

گفتم که برو مرا همین خواهی گفت

سرگشته من از توام مرا می‌گوئی

رباعی شمارهٔ ۱۸۷۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده