مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای خرمنت از سنبلهٔ آب حیات</p></div>
<div class="m2"><p>انبار جهان پر است از تخم موات</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز انبار نخواهم که پر است از خیرات</p></div>
<div class="m2"><p>بر خرمن خود نویسم امشب تو برات</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1314

رباعی شمارهٔ ۱۸۷

ای خرمنت از سنبله آب حیات
انبار جهان پر است از تخم موات
ز انبار نخواهم که پر است از خیرات
بر خرمن خود نویسم امشب تو برات

هوش مصنوعی: این ابیات به تصویر کشیدن خرمن (مزرعه) و انبار پر از برکت و خیرات است. شاعر از انبار جهان که پر از تخم‌های موات (بی‌ثمر) است صحبت می‌کند و به جای آن، خواستار این است که بر خرمن خود شب‌نامه‌ای بنویسد که نشان‌دهنده برکات و خیرات باشد. در واقع، او به دنبال دنیایی پر از نعمت و آبادانی است.

رباعی شمارهٔ ۱۸۵

رباعی شمارهٔ ۱۸۶

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/32287

هوش مصنوعی: ای مزرعه‌ات از سنبلهٔ آب حیات پر شده و انبار دنیا پر است از دانه‌های مرده.

ای خرمنت از سنبلهٔ آب حیات

انبار جهان پر است از تخم موات

هوش مصنوعی: من از انباری که پر از نعمت‌هاست، نیازی ندارم؛ امشب بر روی خرمن خود، تو را ثبت خواهم کرد.

ز انبار نخواهم که پر است از خیرات

بر خرمن خود نویسم امشب تو برات

رباعی شمارهٔ ۱۸۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۱۸۶ به خوانش بهناز شکوهی

حاشیه ها