مولانارباعی شمارهٔ ۱۷۵۳
ای گوی زنخ زلف چو چوگان داری
ابروی کمان و تیر مژگان داری
خورشید جبین و چهرهٔ همچون ماه
می گون لبی و چشم چو مستان داری
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای گوی زنخ زلف چو چوگان داری
ابروی کمان و تیر مژگان داری
هوش مصنوعی: ای کسی که با بازی زلفت مانند گوی، ابروانت همچون کمان و مژگانت مانند تیر است.
خورشید جبین و چهرهٔ همچون ماه
می گون لبی و چشم چو مستان داری
هوش مصنوعی: چهرهٔ تو مانند خورشید درخشان است و لب‌هایت به زیبایی ماه می‌ماند و چشمانت حالتی شبیه به مستی دارند.