مولانارباعی شمارهٔ ۱۷۳۶
ای دوست ترا رسد اگر ناز کنی
ناساز شوی باز دمی ساز کنی
زان میترسم در جفا باز کنی
مکر اندیشی بهانه آغاز کنی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای دوست ترا رسد اگر ناز کنی
ناساز شوی باز دمی ساز کنی
هوش مصنوعی: ای دوست، اگر در دل ناز و لجبازی کنی، دوباره باید قدری نرمش و سازش نشان دهی.
زان میترسم در جفا باز کنی
مکر اندیشی بهانه آغاز کنی
هوش مصنوعی: از این میترسم که در ظلم و ستم خود، دوباره به فکر مکر و فریب بیفتی و بهانه‌ای برای شروع دوباره ایجاد کنی.