مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دل چه حدیث ماجرا می‌جوئی</p></div>
<div class="m2"><p>من با توام ای دل تو کرا می‌جوئی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ور زانکه ندیده‌ای کرا می‌جوئی</p></div>
<div class="m2"><p>ور زانکه بدیده‌ای چرا می‌جوئی</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1456

رباعی شمارهٔ ۱۷۳۴

ای دل چه حدیث ماجرا می جویی
من با توام ای دل تو کرا می جویی
ور زانکه ندیده ای کرا می جویی
ور زانکه بدیده ای چرا می جویی

هوش مصنوعی: این ابیات به جستجو و کنکاش دل اشاره دارند. شاعر به دل خود می‌گوید که چرا درپی ماجراها و داستان‌هاست، در حالی که خود او همیشه با دل همراه است. او می‌پرسد که اگر کسی را که ندیده‌است جستجو می‌کند، یا اگر کسی را که دیده‌است به چه دلیلی دنبال می‌کند، به این فکر کند که درواقع درون خودش و تجربه‌هایش چه گذشته است.

رباعی شمارهٔ ۱۷۳۲

رباعی شمارهٔ ۱۷۳۳

هوش مصنوعی: ای دل، چرا به دنبال روایت این ماجرا هستی؟ من با تو هستم و تو به دنبال چه کسی هستی؟

ای دل چه حدیث ماجرا می‌جوئی

من با توام ای دل تو کرا می‌جوئی

هوش مصنوعی: اگر آن کسی را که نمی‌شناسی، جستجو می‌کنی، پس چرا به دنبال کسی هستی که قبلاً دیده‌ای و می‌شناسی؟

ور زانکه ندیده‌ای کرا می‌جوئی

ور زانکه بدیده‌ای چرا می‌جوئی

رباعی شمارهٔ ۱۷۳۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده