رباعی شمارهٔ ۱۷۲۲
ای داده مرا چو عشق خود بیداری
وین شمع میان این جهان تاری
من چنگم و تو زخمه فرو نگذاری
وانگه گوئی بس است تا کی زاری
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای داده مرا چو عشق خود بیداری
وین شمع میان این جهان تاری
هوش مصنوعی: به من بیداری بخشیدهای مانند عشق خود، و من در این دنیای تاریک مانند شمعی میدرخشم.
من چنگم و تو زخمه فرو نگذاری
وانگه گوئی بس است تا کی زاری
هوش مصنوعی: من مانند سازی هستم که تو بر روی من نواخت میکنی و اگر سرانجام نواختنت را متوقف کنی، فقط میتوانی بگویی که تا کی باید ناله و زاری کنم.

مولانا