مولانارباعی شمارهٔ ۱۷۱۶
ای چون عَلَمِ بلند در صحرائی
وی چون شکر شگرف در حلوائی
زان میترسم که بَد رَگ و بَد رائی
در مغز تو افکنَد دگر سودائی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای چون عَلَمِ بلند در صحرائی
وی چون شکر شگرف در حلوائی
هوش مصنوعی: ای تو که مانند علم بلند در بیابان هستی و همچون شکر خوشمزه و دلپذیر در شیرینی.
زان میترسم که بَد رَگ و بَد رائی
در مغز تو افکنَد دگر سودائی
هوش مصنوعی: از این میترسم که خیالی جدید و متفاوت در ذهنت ایجاد شود و تو را از راه و هدف اصلی‌ات منحرف کند.