گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۶۵۵

آن خوش باشد که صاحب تمییزی
بی‌آنکه بگویند و بگوید چیزی
بی‌گفت و تقاضا برسد مهمانرا
تروندهٔ خوش ز صاحب پالیزی

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آن خوش باشد که صاحب تمییزی
بی‌آنکه بگویند و بگوید چیزی
هوش مصنوعی: آنچه نیکوست کسی است که دارای شایستگی و درایت باشد، بدون اینکه نیازی به گفتن داشته باشد یا چیزی از خودش بگوید.
بی‌گفت و تقاضا برسد مهمانرا
تروندهٔ خوش ز صاحب پالیزی
هوش مصنوعی: بی‌هیچ سخن و خواسته‌ای مهمان به بستان خوش آمد، مانند درختی که به صاحبش میوه می‌دهد.