مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۷۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>سر رشتهٔ شادیست خیال خوش تو</p></div>
<div class="m2"><p>سرمایهٔ گرمیست مها آتش تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هرگاه که خوشدلی سر از ما بکشد</p></div>
<div class="m2"><p>رامش کند آن زلف خوش سرکش تو</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1441

رباعی شمارهٔ ۱۵۷۲

سر رشته شادیست خیال خوش تو
سرمایه گرمیست مها آتش تو
هرگاه که خوشدلی سر از ما بکشد
رامش کند آن زلف خوش سرکش تو

هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ شادی و خوشحالی ناشی از خیال و یاد معشوق است. شاعر بیان می‌کند که شادی و گرما در زندگی از محبت و زیبایی معشوق ناشی می‌شود و هر زمان که خوشحالی به سراغ انسان بیاید، زیبایی و زلف معشوق او را آرام می‌کند. در واقع، عشق و زیبایی معشوق به‌عنوان منبع شادی و آرامش در زندگی معرفی شده است.

رباعی شمارهٔ ۱۵۷۰

رباعی شمارهٔ ۱۵۷۱

هوش مصنوعی: خوشی و شادی من به خاطر خیال خوب توست و وجود تو باعث گرما و روشنایی در زندگی‌ام می‌شود.

سر رشتهٔ شادیست خیال خوش تو

سرمایهٔ گرمیست مها آتش تو

هوش مصنوعی: هر زمان که دلشاد شوم، زلف‌های زیبا و پر فریب تو مرا خوشحال می‌کنند و آرامش می‌بخشند.

هرگاه که خوشدلی سر از ما بکشد

رامش کند آن زلف خوش سرکش تو

رباعی شمارهٔ ۱۵۷۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده