مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۶۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در چرخ نگنجد آنکه شد لاغر تو</p></div>
<div class="m2"><p>جان چاکر آن کسی که شد چاکر تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>انگشت گزان درآمدم از در تو</p></div>
<div class="m2"><p>انگشت زنان برون شدم از بر تو</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1441

رباعی شمارهٔ ۱۵۶۶

در چرخ نگنجد آنکه شد لاغر تو
جان چاکر آن کسی که شد چاکر تو
انگشت گزان درآمدم از در تو
انگشت زنان برون شدم از بر تو

هوش مصنوعی: این شعر به احساس حقارت و عشق عمیق نسبت به معشوق اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که کسی که لاغر و نحیف شده است، نمی‌تواند به قلب معشوق نزدیک شود. او از تلاش برای نزدیک شدن به معشوق و در عین حال خروج از دایره عشق و محبتش می‌گوید. به نوعی می‌توان فهمید که عشق و خدمت به معشوق، احساسات عمیق و گاهی ناامیدی را به همراه دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۵۶۴

رباعی شمارهٔ ۱۵۶۵

هوش مصنوعی: آنکه به خاطر تو رنج و hardship کشیده و لاغر شده، نمی‌تواند در این دنیا محدود شود. او کسی است که به تو خدمت می‌کند و به خاطر تو جان خود را فدای می‌کند.

در چرخ نگنجد آنکه شد لاغر تو

جان چاکر آن کسی که شد چاکر تو

هوش مصنوعی: من با تضرع و درخواست به درگاه تو وارد شدم و در حالی که دستم را به آستان تو می‌زدم، از کنار تو با خضوع و ادب خارج شدم.

انگشت گزان درآمدم از در تو

انگشت زنان برون شدم از بر تو

رباعی شمارهٔ ۱۵۶۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده