مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۶۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خواهی که مقیم و خوش شوی با ما تو</p></div>
<div class="m2"><p>از سر بنه آن وسوسه و غوغا تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آنگه تو چنان شوی که بودی با من</p></div>
<div class="m2"><p>آنگاه چنان شوم که بودم با تو</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1440

رباعی شمارهٔ ۱۵۶۳

خواهی که مقیم و خوش شوی با ما تو
از سر بنه آن وسوسه و غوغا تو
آنگه تو چنان شوی که بودی با من
آنگاه چنان شوم که بودم با تو

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از کسی دعوت می‌کند که اگر می‌خواهد با او هم‌نشین و خوشحال شود، باید از افکار وسوسه‌انگیز و نگرانی‌هایش فاصله بگیرد. وقتی که این کار را انجام دهد، هر دو به همان حالتی خواهند رسید که پیش از این با یکدیگر بودند و از دوستی و ارتباطشان لذت خواهند برد.

رباعی شمارهٔ ۱۵۶۱

رباعی شمارهٔ ۱۵۶۲

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی با ما بمانی و خوشحال باشی، باید آن وسوسه و شلوغی را کنار بگذاری.

خواهی که مقیم و خوش شوی با ما تو

از سر بنه آن وسوسه و غوغا تو

هوش مصنوعی: سپس تو به حالتی که با من بودی درمی‌آیی و من نیز به حالتی که در کنار تو بودم، برمی‌گردم.

آنگه تو چنان شوی که بودی با من

آنگاه چنان شوم که بودم با تو

رباعی شمارهٔ ۱۵۶۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها