رباعی شمارهٔ ۱۵۵۴
ای ماه چو ابر بس گرستم بیتو
از دست فراق تو بخستم بی تو
برخاستم از جان چو نشستم بیتو
وز شرم بمردم چو بزستم بیتو
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای ماه چو ابر بس گرستم بیتو
از دست فراق تو بخستم بی تو
هوش مصنوعی: ای ماه، مانند ابر، در absence تو، بسیار دلم گرفته است. در این شبهای مهآلود، بدون تو هیچگونه شادی را احساس نکردهام.
برخاستم از جان چو نشستم بیتو
وز شرم بمردم چو بزستم بیتو
هوش مصنوعی: از عشق تو بلند شدم و بدون تو نشستم و از شرم به مردم نگاه نمیکنم، چون بیتو از خودم خجالت زدهام.

مولانا