مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۲۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هم خانه از آن اوست و هم جامه و نان</p></div>
<div class="m2"><p>هم جسم از آن اوست همه دیده و جان</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وان چیز دگر که نیست گفتن امکان</p></div>
<div class="m2"><p>زیرا که زمان باید و اخوان و مکان</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1437

رباعی شمارهٔ ۱۵۲۴

هم خانه از آن اوست و هم جامه و نان
هم جسم از آن اوست همه دیده و جان
وان چیز دگر که نیست گفتن امکان
زیرا که زمان باید و اخوان و مکان

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به مالکیت و ارتباط انسان با چیزهای پیرامونش اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که همه چیزهایی که انسان دارد، از جمله خانه، لباس، نان، جسم، دیده و جان، از آن اوست. همچنین به این نکته اشاره می‌شود که برخی از مفاهیم و وجودها را نمی‌توان به راحتی گفت یا توضیح داد، زیرا برای درک آن‌ها نیاز به زمان، مکان و هم‌نشینی است. در واقع، وجود انسان و اجزای آن به هم وابسته هستند و همه‌چیز در این دنیا رابطه‌ای پیچیده دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۵۲۲

رباعی شمارهٔ ۱۵۲۳

هوش مصنوعی: همه چیز در این دنیا، از جمله خانه، لباس و نان، متعلق به اوست و حتی جسم و روح نیز از آن او هستند.

هم خانه از آن اوست و هم جامه و نان

هم جسم از آن اوست همه دیده و جان

هوش مصنوعی: چیزی را که نمی‌توان درباره‌اش صحبت کرد، نمی‌توان بیان کرد؛ زیرا برای گفتن آن به زمان و مکان و شرایط خاصی نیاز است.

وان چیز دگر که نیست گفتن امکان

زیرا که زمان باید و اخوان و مکان

رباعی شمارهٔ ۱۵۲۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده