مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۱۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مردان تو در دایرهٔ کن فیکون</p></div>
<div class="m2"><p>دل نقطهٔ وحدتست و از عرش فزون</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر در چیند نقطهٔ دردت ز درون</p></div>
<div class="m2"><p>حالی شوی از دایرهٔ کون برون</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1436

رباعی شمارهٔ ۱۵۱۷

مردان تو در دایره کن فیکون
دل نقطه وحدتست و از عرش فزون
گر در چیند نقطه دردت ز درون
حالی شوی از دایره کون برون

هوش مصنوعی: این ابیات به بیان مفهومی عمیق از وحدت و وجود می‌پردازد. شاعر اشاره می‌کند که دل انسان مرکز اتحاد و جوهره حقیقت است و از مرتبه‌ای بالاتر از عالم مادی برخوردار است. اگر فرد بتواند درون خود را بررسی کند و به عمق دردهایش پی ببرد، می‌تواند از محدودیت‌های دنیای مادی فراتر رفته و به حالتی از آزادی و رهایی دست یابد.

رباعی شمارهٔ ۱۵۱۵

رباعی شمارهٔ ۱۵۱۶

هوش مصنوعی: مردان تو، در دایرهٔ وجود و آفرینش، نقطهٔ اتحاد و یکپارچگی هستند و از عرش آسمان‌ها نیز بالاترند.

مردان تو در دایرهٔ کن فیکون

دل نقطهٔ وحدتست و از عرش فزون

هوش مصنوعی: اگر دردهای درونت را بشناسی و با آن مواجه شوی، به حالتی خواهی رسید که از محدودیت‌های دنیوی فراتر می‌روی.

گر در چیند نقطهٔ دردت ز درون

حالی شوی از دایرهٔ کون برون

رباعی شمارهٔ ۱۵۱۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده