مولانارباعی شمارهٔ ۱۵۰۶
ما کاهگلان عشق و پهلو به زمین
کرده است زمین را کرمش مرکب و زین
تا میبرد این خفتگکانرا در خواب
اصحاف الکهف تا سوی علیین
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ما کاهگلان عشق و پهلو به زمین
کرده است زمین را کرمش مرکب و زین
هوش مصنوعی: ما مثل کاه‌های عشق هستیم که به زمین چسبیده‌ایم. عشق، ما را سوار بر اسب می‌کند و از زمین جدا نمی‌سازد.
تا میبرد این خفتگکانرا در خواب
اصحاف الکهف تا سوی علیین
هوش مصنوعی: این بیت به داستان افرادی اشاره دارد که در خواب عمیق فرو رفته‌اند و به جایی بالا و خوب رفته‌اند، مانند داستان اصحاب کهف که به صورت معجزه‌آسا مدتی طولانی خوابیده بودند و سپس بیدار شدند. این خواب به نوعی نماد آرامش و استراحت موقتی است که ممکن است به دنیای بالاتر و بهتری منتقل شوند.
حاشیه ها
1397/07/12 23:10
همایون
ما کاهلگان عشق و پهلو به زمین
کرده است زمین را کرمش مرکب و زین
تا میبرد این خفتگکانرا در خواب
اصحاف الکهف تا سوی علیین
جلال دین راه معنی را برای همگان آشکار می‌‌سازد ولی براستی برای او فرقی ندارد که کی آنرا دریابد
چون می‌‌داند که راهی و حقیقتی دیگر در کار نیست پس هیچ اصرار و عجله‌ای هم مورد ندارد
حتی اگر همه هم به خواب روند معنی‌‌ها در کارند و بیدار